hasretini, yokluğunu, sensizliği bir ateş yanığı gibi öyle acıyla duydum ki, yüreğimin etinde.
gitgide çoğalarak,
gitgide derinden işleyerek. öyle dayanılmaz oldu ki bu.
seni boğabilirdim senden kurtulmak için
çünkü seni o kadar seviyorum... (nazım hikmet RAN)
