Eskiden portakallar soyulur, çerezler tabaklara doldurulur, bol şerbetli bir kabak tatlısı yapılır ailecek televizyon acıp seyredilirdi. dansöz cıktıgı vakit annem babam ın üzerine bir hışımla atlayarak izlemesine mani olmaya calısırdı. * bu fasılın ardından tombala faslı baslardı. (bkz: birinci çinko) (bkz: ikinci çinko) (bkz: tombala) izmir burası sıcak iklim. ''ne arar allah aşkına kar burda'' deyip beni avutmaya calısırdı annem. ben pek oralı olmazdım tabi. pencerenin önünde saatlerce tek bir kar tanesinin düşecegini umaraktan bekler ve her defasında hüsranla kapatırdım perdeyi. ne kar yagardı izmir e, ne de farklı bir aktivite düzenlenirdi aile içinde. lakin mükemmele yakın bir huzur eşliğinde aile baglarının ve güzelliğinin resmi yapılırdı evimizin rutubetli duvarlarına. eskiyen ve dejenerasyona ugrayan her sey gibi bu günler de yakalanmıs bu sendroma. kurtulması ise cok zor. şimdi 4 bira biraz tuzlu fıstık ve hos geldin yeni yıl. . .
