bu diziyi 15 dakika izlemişliğim var.
bi arkadaş bağımlısı gibi bi durumdaydı bu dizi için. yine yayınladığı bir akşam beraber olduğumuz akşama denk geldi ve "ayy aşk-ı memnu var izleyelim mi noğğluurr" deyince kıramadım ve izlemeye başladık. 15 dakika izledik ve o muhteşem ve vazgeçilmez reklam arası giriverdi. ohh dedim, kurtulduk. o arada arkadaşım dizi karakterlerini anlatmaya başladı, dinlemedim tabi. gördüğüm bana yetmişti. kimin eli kimin cebinde belli değil, toplumsal bi bozulma, ilişkilerin temelini aşk-iyilik değil çıkar oluşturuyor... dedim ki, "ya sen gerizekalı mısın bu gibi şeyleri izliyorsun? bu diziler insanları aptal ediyor?"
suratı asıldı tabi. sevdiğini falan söyledi, daha bir şey demedim. dizinin devamını izledi ama ben orda değildim. başka bi şeylerle uğraştım dizi bitene kadar. o arada düşündüm ona söylediklerimi.
dedim ki kendi kendime,
"ulan asıl gerizekalı sensin! başkalarının düşüncelerini kendin gibi olması gerektiğini zannettiğin, beğenilerini yönlendirmeye çalıştığın için gerizekalısın! bireysel farklılıkları görmezden gelip, düşüncelerini-beğenilerini yargılayacak kadar aptalsın."
ben de cevaben dedim ki yine kendime, evet ben tüm bu sebeplerden aptallık ettim.
o gün bu gündür, insanların beğenileri için onları yargılamıyorum. herkes kendine güzel olanı benimser, başkasının beğenisini kabul etmek birey olmaktan uzaklaştırır kişiyi.
anne ben dersimi aldım!
