boşu boşuna yaşamaktır yada yaşıyor gibi yapmak. bir an gelir hepimiz her şeyin bomboş ve hiçbir şeyin aslında bize ait olmadığını fark ederiz. para, mal, mülk, statü aslında hiçbiri bizim değildir sadece belirsiz bir süreliğine kullanırız onları. hayatımız noktalandığında yanımıza kar kalan yaşadıklarımız ve değerlerimizdir. aşk ve sevgi bu anlamda gerçekten bizden bize ait olan tek şeydir belkide. gerçek anlamda bir aşkı yaşamak ve bulmak bu denli zorken onu tüm bu gelip geçici hengame içinde ve yine gelip geçici kazanımlar yüzünden kaybetmek son derece zavallıca ama çoğunluğun yaptığı büyük bir hatadır. aşkına sahip çıkamamak acınası acizlikte olmak, hayatın köpeği olmak, kaybedenlerden olmaktır.
