içime attığım düğümler körleniyor. sıkıntımı bulutlu havalara bağlamaktan yoruldum. umduğum hayatı yaşayamama korkusu sardı çevremi son günlerde. korkum hep ölüme gitmekte.
gülümsemelerim sadece sana gerçek, sinirlerim hep başkalarına...
ellerim mürekkepli, kağıtlar saçma sapan ağır duygu yığınlarında. çözüm değilmiş hiç bir yakınlık yanında olmamaya. içim sıkkın keyfim kaçık. düğümlerim siyah ipliklerden... sabrım hiç yetmez, tek tek açmaya...
ve sabah uyan, akşam uyu. gün geçir... sadece gün geçir beklediğime kavuşana kadar!
