28.
-
Lubomir Levçev' in bir şiiri.
Neleri sulamam gerekiyorsa suladım.
işte buradayım -yeniden gömütünün başında
babacığım
ayrık otlarıyla dolu her yer
gök ise fırtınalı
ve susuyorum ben
her şeyin dışındayım sanki
sanki bu benim gömütüm
içinden çıkıp gitmişim
ve kendime dışardan bakıyorum
bu yüzyıla aynı yaşta
sen hala yaşıyor olabilirdin babacığım
benim gömütüme sen gelebilirdin
seyretmiş değil miydin babaların burda
ebedi evler kurduklarını çocuklarına
sen her şeyi iyi yapardın benden
ben ne mi yaptım
şiirlerin yıkıma uğrattığı bu beyinle
şunu düşündüm ancak
gömütüne kaldırım taşları döşemeyi
eski ağır iri kararık
ölü bir yoldan sökülmüş
ama kendileri ölümsüz olan
onca duygulandırıcı pahalı anıt arasında
farklı olsun senin gömütün
kaba bir gömüt
ama her şeye dayanıklı
zaman hafif adımlarla geçşin tozların üzerinden
böyle düşünüyordum
şiirlerin yıkıma uğrattığı bu beyinle
Ama bu gün
görüyorum buruşturup katlamış senin toprağını
sanki korkunç depremler
tanrı'ya sövüp sayarak dans etmişcesine
kaldırım taşları
fırlamış yataklarından
kırık dişler tıpkı
alaylı alaylı sırıtıyorlar bana
inanmazdım zamanın
bunca ezici adımlarla geçeceğine
gömütününün zerinden geçeceğine
gömütünün üzerinden babacığım
demek ki benim üzerimden de
otlar kımıldıyor
kötü gizler fısldaşıyorlar aralarında sanki
ben de biliyorum her an
patlayabilir fırtına
otlar haklı çıkar sonunda hep
ama sinirime dokunuyor
haç dibinde biten ısırgan otu
çöküyorum dizlerimin üstüne
yolmaya başlıyorum
parmaklarımı yakıyor o
kana buluyor onları
ama öyle tatlı geliyor ki bu acı bana
sanki bir babanın sitemi
haklısın
ölümcül bir yanlış yaptım
inancım yetmedi
taşıması zor bir inançtı
kırılmış kaldırım taşlarının ve yüreklerin
senin gömütün belki de daha güzel böyle
o kadar çok benziyor ki bir barikata
babacığım
gök gürlüyor
şimşekler yaklaşıyor
ve ben emekliyorum gavroş gibi
ve şarkı söylüyorum
mermi kovanları topluyor değil
ısırgan otu yoluyorum
yolun üstüne bırakacağım onu
tanrı bir çorba kaynatsın kendine
sahi bakan eden kimsesi var mı
olsun
ve sel boşanıp aksın sonunda
selamlaşsın şimşeklerle ağaçlar.
