tivilayt'daki edvırd'la evin arkasındaki boş tarlada tartışmam tartışmamın konusu edvırd'ı görükle'de istememem. neyse edvırd'ın beni sallamaması bunun üzerine sinirlenip adeta bir maganda gibi montumu katlayıp koymam ve saatimide çıkarıp montumun üstüne koymam. yerden bulduğum sopa ile edvırd'ı bir güzel sopalayıp,ağzı burnu kan içinde olan edvırd'dan bir daha görükle'ye girmeyeceğine dair ağzından söz almam.
not: ev görüklede
düşündürücü yanlar: 1)tivilayt'ı hiç izlememiş olmam ve nefret etmeme rağmen rüyamda görmem.
2)görükle'den kopup eskişehire gelmeme rağmen hala görükle'yi koruma içgüdüsü.
3)sigmund freud haklı. şiddet içimizde bastırılmış bir duygu.
