yazar arkadaşın sitemlerine katılmamak elde değil. ancak olaya şu açıdan da bakmak gerekir. bu kalleşlerin amacı zaten ses getirmek. yankı nekadar çok olursa onlar o kadar amaçlarına ulaşır, ya da ulaştıklarını zannederler. böyle durumlarda milletçe acımızı içimize gömüp, kan ağlayan yüreğimizi susturup, dimdik durmak zorundayız. o adiler ses getirememenin verdiği umutsuzluğu yaşamalıdırlar. bilsinler ki değil yedi, yüzbinler ölmeye hazır beklemekte. evet herkes ölmeyi bekliyor. gelsin öldürsünler bakalım bitirebilecekler mi? *
geçmişi hatırlayalım, gazeteler terör olaylarını hep manşetten verirlerdi. onlar manşetten verdikçe, o şerefsizler daha da azıtırlardı. o zamanlar terör olayları bundan daha fazlaydı.
sonra bu haberler için televizyon ve gazetelerde azaltılmaya gidildi. tek tük verir oldular. zannedersem medya da öyle bir karar alınmıştı. hainlerde ses getirememenin verdiği hüsranla kabuklarına çekilmişlerdi.
