erkeğin dövmedikçe, kadının dayak yemedikçe bilemeyeceği bir hayat tecrübesi.
gidin dövün demiyorum. sakın ha. bir kadını dövmekten yana değilim. siz de yapmayın. ne zaman bir kadına vurucak gibi olsam gidip odamda asılı olan kum torbasını yumruklarım. kapımı kapatır, müziğin son sesini açar, avazım çıktığı kadar bağırırım.. bir kadını dövmek de neymiş?
ama dövdüm geçmişimde. artık 20 yaşında her gün aynı spor ayakkabıyı giyen, iett şoförüne "şurdan geçer mi" derken elli kez düşünen toy bir erkek değilim.. yaşadık bizde bir şeyler.
neyse.. kadınlar neden bu kadar zavallı ya? ya mesela bana yatakta bile tokat atsa bi kadın onun içine boşalır, o çaresizlik, o tedirginlikle terk ederim onu. yani sadece terk etmem. yusuf yusuf bırakırım. ama kadınlar,, zaten güçsüz olan kadınlar daha çok bağlanıyor.. daha çok seviyor, erkeğimmmmmm derken bile daha çok vurguluyor...
üzülüyorum ya. bu ülkenin erkeklerine demediğini bırakmıyan siz saçı fönlüler!!!!! birazcık gücünüz yok mu terk etmeye? neden bu kadar sevimsizsiniz.. kabul edin bi boka yaramayan sizlersiniz.
