gereksiz bir tırsmaktır. zaten eğer tırsılacak diye bir ifade kullanıyorsanız yapılmasından değil yapmaktan tırsmak olmalı. yapılmasına kırılırsınız, öfkelenirsiniz, üzülürsünüz ama tırsmazsınız. ha bir de aklıma şöyle bir şey geldi;
zamanın birinde derviş olmak için yola çıkmış biri varmış. geçmesi gereken tüm aşamalardan geçtikten sonra iş gelmiş saçı sakalı kazıtmaya. *
oturmuş koltuğa , ne varsa kes demiş berbere, berber de kafayı sıfıra vurmuş. o sırada o çevrenin zıpırlarından biri gelmiş dükkana. başlamış derviş ile alay geçmeye, kabağa bak falan, ne güzel parlamış falan, arada tokat dahi atıyormuş.
berber sıkıntılı, derviş ya sabırda.
derken sıkılmış bu zıpır alay etmekten, dükkandan çıkmış, bir kaç dakika geçmeden dışarıdan sesler gelmiş. berberle derviş merak edip dışarı bir bakmışlar ki ne görsünler, sahibinin elinden kurtulan bir at arabası çeken iki at yokuş aşşağı deli gibi gelirken bizim bu zıpırı altlarına alıp çiğnemiş ve zıpırın kafası patlamış, oracıkta can vermiş.
berber, derviş'in zıpıra alındığını ah ettiğini düşünerek, '' ya derviş demiş değer miydi bir kabak lafı için bu kadar cezaya'' derviş cevaplamış'' yemin olsun ben ah etmedim, alınmadım da ama belli ki bu kabağın sahibi alınmış''
