sesleri çıkmaz çünkü türk halkının sinir katsayılarının yüksek olduğu dönemlerde her zaman yaptıkları gibi inlerine çekilirler. sözde hümanist davranışları bir anda bitiverir, bizim verdiğimiz kayıplarda. saygı beklerler, afili cümlelerle yandaş bulmaya çalışırlar ve hatta "ölü" demekten çekinmezler şehitlerimize, sonra da biz sizin ölülerinize saygı duyuyoruzu da ekleyiverirler, söz de hümanistler ya.
yeni kuşakları genelde okumuş insanlardır. bildiğin kültürlü yani. üniversite sıralarında ayrı bir bölüme oturtulmaz bunlar, herkes gibi eşit davranılır. hatta sen okulda onlara kürt de diyemezsin, ayrım yapamazsın. karşına öyle bir kitle çıkar ki aklın almaz ve bunlar sadece kürt de değillerdir. vel hasıl, devletin verdiği bursu alıp cigarasını çeker, komşularına kürtçe konser verir tahrik edercesine, sesini yükselterek. onlarca türk evladından daha rahattırlar zannımca. kampüs içerisinde yapmadıkları eylem, üstlerine geçirmedikleri sarı, kırmızı, yeşil renk kalmaz. sen bunu kaldıramasan da elini kolunu bağlamıştır hükümet, yasalar, üniversite disiplin kurulu ve lanet olasıca ifade özgürlüğü zımbırtısı. böylesine bir kollanma içerisinde iyi eğitim alırlar ama gerçekten iyi. "andımız" da geçen "ne mutlu türküm diyene" sözüyle büyükleri tarafından psikolojik bunalıma ve türk halkına karşı büyütülen nefrete maruz bırakılırlar ve ömürleri boyunca intikama bilenirler. kimisi dağda, kimisi mecliste, kimisi sokakta, kimisi de yayın organlarında kendi ayrımlarını kendileri yaparlar.
az önce, en yakın arkadaşlarımdan biriyle beraberdim. konu bu şekilde olmasa kürt olduğu ifşa edilmeyecekti. bir çok ortak noktamız var ve çokta uymayan yanımız. otobüsü molotoflayan, pusuya yatan, dağda kendi osuruğuyla ısınmaya çalışanlardan farklı bir kürt. işte o benim kardeşim. paraya sıkışsa, eli dara düşse ve bir telefon etse iki elim kanda olsa koşacağım biri.
sorun şu dostlar; ortada bir sorun var, ortada yanlış bir şeyler var ama buna çözüm ararken yapılan hatalar hükümet olsun, kürt halkının nefret dolu zihniyeti olsun tabi çoğunu tenzih ediyorum, yaklaşımlar çok yanlış. ortada sadece kullanılan iki halk var. türk ve kürt. furkan'la ben kullanılıyorum. ikimizin de yerine düşünenler var, ikimizi de belli bir düşünce altında kabul etmek isteyenler. bu oyuna gelmeyin a dostlar.
bir anımla sözlerimi bitirmek istiyorum.
2009 yerel seçimleri sonrasında banyo tesisatımla alakalı bir sorun nedeniyle usta geldi evime. içerde çalıştı uğraştı, o sıra çay demledim ben de. mutfağa davet ettim 30 yaşlarındaki van'lı baran abi'yi. koyu bir muhabbet başladı aramızda. ben oralardan sordum o da bana düşündüklerimden. iki, üç, dört oldu çay. konu yerel seçimlere geldi. merak ettim açıkçası hangi partiye oy verdiğini. içerimden dtp diyeceğini beklerken, ağzından bbp çıkıverdi. gözlerim ayrıldı yerlerinden kürt olduğunu söyleyen baran abi'nin bbp ye oy verdiğini duyunca. ekleyiverdi; çok üzüldük muhsin yazıcıoğlu'na. benim sabit bir partim yoktur ama onun bu şekildeki duygusal tavrı baran abi'yi gözümde kocaman bir adam yaptı. çayı bitti, işe koyuldu, muhabbet de banyoda devam etti. çıkarken kapıdan numaralarımızı aldık, hatta telefonunun şarjı bitti yedek telefonumu ödünç verdim kendisine, ne zaman getirirsen getir diyerekten. ben baran abi'ye hümanist derim, ben baran abi'ye kardeş derim, ben baran abi'ye iki elim kanda olsa koşarım. bu anıdan bbp ye oy vermesini cımbızla çekiğ çıkaracaklar da vardır ancak bbp'li değilim, bir çatı altında da değilim. ben türk'üm.
işte insanlar arasındaki kısmi farklar bunlar. kendinizi kullandırtmayın, türk olsan da kürt olsan da. seçtiğin kişiyi iyi seç ki senin gibi karar verebilsin. hoş hala seçimlerin ve devletin şu anki durumunun iyi olduğunu savunanlar var ama canları sağolsun ne diyeyim ama son bir şey lütfen kullandırtmayın kendinizi.
not: iş bu entry de kürt türk ayrımı yaptığıma dair cümleler çıkarılabilir ancak bütünü okunmadığı zaman yanlış anlamış olursunuz ki, burada yapılan ayrım türk-türk ve kürt-kürt ayrımıdır.
