yaşama dair herşeyin, her duygunun, mutluluğun ya da hüznün sonsuza kadar kalıcı olmadığını ifade eden söz öbeği...
Sultan Mahmut bir gün tüm vezirlerini toplayıp, bana bir yüzük yaptırın ve üzerine öyle birşey yazdırın ki ona her baktığımda, hüzünlüysem neşeleneyim, neşeliysem hüzünleneyim diye buyurmuş... Vezirler toplanmışlar dört bir yana haber salmışlar. Sonunda bir gün bir yüzükle sultanın karşısına çıkmışlar, yüzüğü vermişler.
Sultan Mahmut tamam işte bu demiş... Yüzüğün üzerinde ;
"Bu da geçeR ya hu" yazıyormuş... Hattatlar bu lafı çok sevmişler ve eserlerinde sıkça kullanmışlar... Günümüzde bile latin harfleriyle yazılıp, duvarlara asılmıştır.
