doğallığın yerini bir süre sonra ister istemez tecrübe alıyor. belki doğallığını kaybetmiyorsun ama gün geçtikçe daha da bir uzmanlaşıyorsun. dudakları resmen dans ettiriyordun, ritimle, nerede yavaşlayacağını, nerede hızlanacağını, nerede yumulacağını, nerde dil gezdireceğini, nerede vakum yapacağını biliyorsun. örneğin;
* öpüşmen çok değişmiş
- nasıl yani hayatım, en son seni öpmüştüm (yalannn yalaaaaan)
* bilmem değişiklik var
- güzel öpemiyor muyum e tabi unutmuşuzdur
* yok çirkin demedim güzel ama çok değişik sanki biri öğretmiş gibi (!)
yani velhasıl doğallık tamamdır ama tecrübesizlik de kötü be aaabi. hem doğal kalın, hem tecrübeli olun, esen kalın, bol bol öpüşün kalbe iyi gelir...
