serap eser

entry448 galeri
    52.
  1. eve geldiğimde, ölüm haberini televizyondan duyduğum an boğazım düğüm düğüm oldu.

    en neşeli şekilde geldim işten, televizyonu açıp; dünkü olaylar ne şekil aldı diye bi bakayım dedim,tokat saldırısı ile harbiden tokat yedim. bu kızcağızın ölüm haberi aparkat gibiydi amına koyim. tokattan daha çok acıttı. umudu vardı ya, umudu:
    --spoiler--
    bir haftada ayağa kalkacam.
    --spoiler--
    otobüsü geçtim hadi, bir insanı göz göre göre nasıl yakarsın ya, yazık. çok yazık.izmir' de denk getiremedim sizi, ama denk getirecem.
    haberleri açtım, iştahım öyle bir vardı ki. tam yemek saati, açtım haberleri;boğazım düğüm oldu, şoktayım. daldım gittim; ailesinin acılarına, abisinin laflarına... ardından yeni habere geçildi. geçen diyarbakır' da yaşanan olaya. teröristlerin sıçtığı çocukların yaptığı eylemde, geberen piçin cenaze törenini gösterdi. eksik olur mu hiç dtp' nin kültür bombası; milletvekili. herşeyi çok iyi ezberlemiş ve öğrenmiş. yanlışlar var; ölen bu teröristin oğlu teröriste kalkmış; "şehit" demiş, görgüsüz. bir teröristin oğlu da terörist ise o şehit olmaz. o; yolunun yolcusudur, piçtir. kendi ölümünü kendi seçmiş. yolu belli, yani; yollu. onların seçtiği orada piçe şehit diyor, bizim seçtiklerimiz amerika' da görüşmeleri uzatıyor. amerika kimse...
    iyiki gebermiş amına koyim. bi tane azaldı diyecem fakat bunlar sıçar gibi çocuk doğuruyolar. ne kadınları yarrak görmüş, doymak bilmiyorlar. ne de babaları amcık görmüş, dinmiyor abazalığı. nerede parçasını verip, kızını hayatta tutmaya çalışan anne baba. tel bildikleri şey; sıçıp- sokağa atmak. hem de bir piç olarak.
    işte serap piç değildi, o çocuklardan değildi.

    bre insansıfsızlar ne bu kızın suçu? öss' yi kazanmak için kıçını yırtması mı? yoksa çıkıp sizlere topla tüfekle saldırmaması mı? yoksa sizlerden olmadığı için mi? yolunuzu sikeyim. yolunuz da belli ya siktir et.
    iştahım kaçtı. iştahımı kaçıranları sikeyim.

    çiçek gibi kız gitmiş. suçu; tek kaş olmaması, kürt olmaması değil ha. suçu; hayallerinin çiçek gibi olması.

    şimdi ailesi, başka hastahanede yatan ve öldüğünden haberi olmayan annesi ne yapsın? yaşaması için ona parça veren annesi. yerine koymaya çalışıyorum kendimi, olmuyor. çünkü kızın öldüğünü biliyorum, o kadar acıyı düşünemiyorum. annesi ne umutlarla yaşıyor. ama annemde gördüm o acıyı; gözleri dolu..

    abisi çok güzel söyledi; biz de mi otobüs taşlayalım, molotofları alıp insan yakalım.
    abisi hırsından eline tırnak makasını alsa eline, doğrasa önüne gelen kürdü- göçmeni- çerkezi, kimse bişey diyemez. gelsin, götümü kessin, sesimi çıkarırsam. yeter ki; acısı hafiflesin, biraz olsun dinsin.

    olm onun hiç suçu yoktu. tek suç; molotofu atana kimlik veren, devletimin.
    bu devlet, yaşadığım süre zarfında beni hiç bu kadar çığrımdan çıkartmamıştı. öyle durumdayım ki; kapıya asker gelip "hadi kalk, doğuya gidiyoruz" dese, ekmek bıçağını alıp gitmessem; o molotofu atanlardan olayım.
    0 ...