Film.
ekonomik bunalımın egemen olduğu 1930'lu yıllar. Bir gezgin serseri, benzin istasyonu ve lokanta sahibinin genç ve güzel karısıyla tutkulu bir ilişkiye girer.
James M. Cain'in polisiye edbiyatta önemli bir yeri bulunan "The Postman Always Rings Twice" (1934) adlı romanı, daha önce 4 kez filme alınmıştı. David Mamet'in yaptığı 5. uyarlama, özenli ortam betimlemeleri, çok iyi işlenmiş "gerçek" karakterleri ve sağlam bir toplumsal eleştiri taşıyan yapısıyla, sinema tarihinin kayda değer kara film'lerinden biri olmuştu. Jack Nicholson'ın derin hüznü ve Jessica lange'ın perdeye saçtığı erotizm, filme büyük bir ticari başarı kazandırmış, özellikle mutfak dekorunda geçen bir sevişme sahnesi uzun süre konuşulmuştu.
James M. Cain'in, yersiz yurtsuz bir serseriyle, geçmişi karanlık güzel kadının tutkulu ilişkisini anlatan bu romanını ilk kez Pierre Chenal"Le Dernier Tourant" (1939) adıyla filme almıştı. Ancak, italyan yeni gerçekçilik akımının ustalarından Luchino Visconti'nin 1942'de yaptığı uyarlama büyük yankı yaratmıştı. Filmde, yolu italya'nın Po bölgesine düşen gezgin bir işçi, bir benzincinin yanında iş buluyor ve çok geçmeden adamın genç karısıyla ilişkiye giriyordu. Mutluluk özlemi içindeki aşıklar, gitgide çaresiz kalıyor ve cinayeti bile göze alıyordu. Yine, son derece özenli bir ortam betimlemesi ve gerçek karakterler içeren yapıta, derin bir karamsarlık egemendi.
Romanın üçüncü uyarlaması, bir başka sinema klasiğine, Billy Wilder'in "Double Idemnity - Çifte Tazminat, 1944) filmine kaynaklık edecekti. Raymond Chandler'in hazırladığı senaryoda, bir sigortacı, kocasını öldürmek isteyen "vicdansız" bir kadına yardım ediyordu.
Tay Garnett'in yaptığı 4. uyarlama (The Postman Always Rings Twice, 1946) fazla derinlik taşımayan, ama ilginç ve gerilimli bir filmdi.
Aslında, Lawrence Kasdan'ın "Body Heat- Ateşli Vücutlar" filmini de bir uyarlama olarak saymak yanlış olmaz. Kasdan'ın senaryosu, ad vermese de, James M. Cain'in yapıtının ve önceki uyarlamalarının izinden gidiyordu.
Ülkemizde "postacı kapıyı iki defa çalar" diye tanındığını hatırlatmaya gerek bile yok.
