türkiye'de kadınların büyük bir kısmının, erkeklerinde belli bir oranının yaşadığı durum.
neden kadınlar dedik?
bizdeki bu gelenek görenek hikayeleri hepinizin malumu. dar çevrelerde kızlar belli yaşa gelince ufaktan ufaktan dokundurmalar başlar. sürekli imalar, ironiler alaylar fiziken olmasa da psikolojik olarak kızın üzerinde baskı oluşturur. o anda kızın kişisel duyguları hesaba katılmaz.
kızımız en sonunda bir başkasını sevse de görücü usulü diye tabir edilen biçimde ya da karşısına çıkan ve evlenmeye niyetli ilk adamla evlenir.
evlenir ancak ortada bir sevgi yoktur.
sadece toplum değerleri (!) işlesin diye seviyor numarası yapmak zorundadır.
o değerler ki evliliği bir rahatlama sembolü olarak görmektedir ne de olsa. iki kişi evlendiyse her şey yolundadır.
oysa genç kızın hayalleri, umutları bambaşkadır ve yanındaki erkek bunlara uygun değildir.
adam özünde iyi biri olursa kızın şansınadır ancak yine de erkeğin evde yaptığı her şey batar. öpmesinde, sarılmasından, dokunmasından iğrenir. geceleri zulüm gibidir onun için.
elinde imkanlar varken evli de olsa sevdiği erkeğe gider. bunun adı aldatmakdır, ihanettir fakat ortada bir sevgi, bir tutku daha da önemlisi bir aşk olmadığı için söz konusu ihanet tamamen evlilik birliğinin korunması için bulunan sadakat hükmüne aykırıdır. onu da kim takarsa artık...
