tanım:yağan yağmurun ve yıldızın parlaklığının sebebi diyebiliriz.
------------
bir zamanlar gökyüzünde birbirlerini gerçekten çok seven bir yıldızla bulut vardı. bulut gökyüzünün en tatlı, en şeker, en pembe bulutu, yıldız ise; en parlak umudu en çok yansıtan yıldızıydı. her varlık onların sevgisini kıskanırdı. fakat çoğunun kıskançlığı tatlı bir kıskançlıktan öte değildi. ancak biri vardı ki yıldız ve bulutun ayrılmasını herşeyden çok istiyordu, hemde yıldızın en yakın arkadaşı olmasına rağmen...
bulut biraz saftı, kimseyi kıramazdı. yıldız ise bulutu için herşeyi yapardı, herkesi karşısına alırdı. zaten hayatında bir bulutu bir de en yakın arkadaşı peri vardı. bir derdi oldu mu gider periye anlatırdı hemen. ama nerden bilebilirdi perinin piçin önde gideni olduğunu bunlarla şantaj yapıp herşeyin amına koyacağını.
eee bir gün nazar değdi yıldızla buluta. bir tükrükte boğulcak olaydan tartıştılar. bulut çekti gitti hatalı olmasına rağmen... yıldızsa nasılsa bulutum beni sever döner diye düşünüp hiçbirşey yapmadı. fakat dönmedi bulutu. kimbilir belki de cesaret edemedi dönmeye durduk yere pamuğumdan ayrılmayı göze alamam mazoşist değilim ben dedi kendine. tek bir gerçek vardı o da ikisi de çok ama çok üzgündü. ertesi gün yıldız olanları periye anlattı. periyse bir üzülmeler bir hüzünlenmeler taraftara oynuyordu orospu çocuğu. eline fırsat geçmişken ortalığı karıştırmalıydı peri. bulutun yanına gitti hemen ve artık yıldızın onu sevmediğini anlattı buluta. bulut üzüldü ama elinden hiçbirşey gelmeyeceğini biliyordu. çünkü yıldız çok inatçıydı erkek yıldızın laf ağzından bir kere çıkar diyordu hep. peri de bulutun kurşun yemiş yaralı halinden faydalanıp sevgisini ona ilan etti. bulut da tereddüt etse de ruhunda biraz motorluk olsa gerek kabul etmiş bulundu ve yıldızın yerine geçmesine izin verdi. yıldız günlerce bekledi bulutunun gelip af dilemesini ama ne gelen vardı ne giden. offf offf çok zordu gururunu ezdi kendini ezdi ve bulutun yanına gitmeye karar verdi aşıktı ulan aşık... gitti bir baktı bulut en yakın dostu sandığı periyle ayda eleleydi. melekler dayanamayıp anlattılar olan biteni yıldıza. çok üzüldü ama döndü çaresiz gitti. yavaş yavaş sönmeye başladı sonra ışık veremez oldu. bulutsa artık ne o kadar pembeydi ne de o kadar tatlı. yıldız ilk zamanlar hayata küstü. fakat kolay pes etmezdi. kısa bir süre sonra hayatıyla ilgili önemli bir karar verdi. o güne kadar hiç gitmediği güneşin yanına gidecek ve biraz daha ışık isteyecekti ondan. çok geçmeden gitti güneşin yanına ve biraz daha ışık istedi. güneş ise sevgisini verdi yıldıza.
o gün bu gündür yıldız güneşin sevgisini yansıtır. bulut ise hep gözyaşlarını akıtır dünyaya. bir de içinde kopan fırtınaları...
edit: bir hikayenin biraz kişiselleştirilmesi ile oluşmuştur.
