Seni birden hatırlarım akşamlar içinde,
fevkalade tatlı bir sesin söylediği
şöyle kolay dokunaklı aydınlık ve temiz
gittikçe yakınlaşan bir melodi gibi...
kalbim artık ürperen bir mandoline benzer
ne güzel şeydir seni hatırlamak!
saçların örülmüş örülmüş olsun
ve beyaz ellerin geceye karşı çıplak...
porselen tabakta yıkanmış kayısılar
yere düşmüş bir kitap bir şiir kitabı
içinde hürriyetten bahseden mısralar..
insan bir düşünse ne çok şey bulabilir;
hatırlamak, gülmek ve ağlamak için.
arzularımız nereye sürüklüyor bizi?
neredeydik hangi rüzgara karıştık?
ve şimdi ne tür manzaralar çekiyor
karanlık içinde açılmış gözlerimizi.
saçların mutlaka örülmüş olmalı,
mektepli bir kıza benzemelisin.
aklında kimbilir kimden bir mısra
gözlerin nur gibi parlasın saadetten... *
