bukowski şiirleri

entry120 galeri
    53.
  1. Yaprakların Trajedisi

    kuraklığa uyandım ve eğreltiotları ölüydü,
    saksı çiçekleri mısır gibi sararmış;
    kadınım gitmişti
    ve boş şişeler kanı çekilmiş cesetler gibi
    sardı beni işe yaramazlıklarıyla;
    güneş hala iyiydi ama,
    ve ev sahibemin notu bükülmüş
    hoş ve talepsiz saramışlığında; şimdi gereken
    iyi bir komedyendi, eski tarz bir şakacı
    absürd acı üzerine şaka yapacak; acı absürddür
    çünkü vardır, hepsi bu;
    dikkatle traş ettim eski bir jiletle
    bir zamanlar genç olan ve
    dehası olduğu söylenen adamı; ancak
    yaprakların trajedisi bu işte,
    ölü otlar, ölü bitkiler;
    ve karanlıklar bir hole yürüdüm
    ev sahibemin dikildiği
    tüm nefretiyle dediğim dedik,
    sallayıp şişman, terli kollarını
    canın cehenneme diye yırtınıp
    yırtınıp kira kira diye
    çünkü yamuk yapmıştı dünya
    ikimize de.
    0 ...