bir insan bir topluluk düşünün ki, çocuklarını kirli bir oyunun en ön safına koyup gösteri yaparlar, ortalığı yakıp yıkarlar. polise karşı bir kalkan gibi kendi çocuklarını kullanırlar. onların arkasına sığınırlar. aklım hayalim almıyor. bütün icat edilmiş, edilmemiş küfürler gelip gelip gidiyor bütün avazımda.
işte bu yalın gerçek bile, sizin ne bok olduğunuzu bütün çıplaklığıyla tükürüyor kendi suratınıza. kendi çocuğuna, soyuna sopuna ihanet eden vatanını leblebi gibi satar.
bok demişim aslında sizden bir bok bile olmaz. bokun içindeki tenyalar sizi.
