eşitlik isteyen, toplum içindeki dengesizliğe devleti sorumlu tutan ve yaşamında devlete karşı örgütlenen, eylemler yapan, anarşizmi yaymaya çalışan -halk deyimiyle- anarşikin ölümüne üzülmektir.
anarşistler, anarşi (kaos istiyorum) temelinde oluşturulmuş toplumun huzuru için çalıştıklarını ifade etseler de, toplumun ölümlerine sevinmeleri olası. özellikle bizim toplumumuzda huzur, düzen anlamına gelir. bu gerçekleştiğinde huzurlu yaşama ulaştıklarını düşünürler. işte bu sebepten, bir anaşistin ölümü toplumda kaos ortamının dinmesi anlamına gelir ki, insanlık değerleri çok önemli değildir. bir anarşist gitti ve düşüncesi ile toplumun düzenini bozamayacak diye düşünülür.
tüm bunlar, siyasi bu savaş, insan ölümünün önüne geçmekte işte. demek ki, siyaset insanları değersizleştiriyor. insanlar için yapıldığı sanılanlar, insanları bir ölüme üzülmeyecek kadar dibe çekebiliyor.
***
"değişen ben değilim, dönüşen savaş
...
şimdi ölüm bile yetmiyor acılarımızı tartmaya"
