bizden daha önemli ne olabilir hayatında, hayatımızda. bunu sorup duruyorum kendime; sorumlulukları, insanları, görevleri, o çok önemli bitmek bilmeyen işleri, her şeyi teker teker geçiriyorum gözümün önünden yine de sen ve ben den daha önemlisi gelmiyor aklıma. ben mi küçümsüyorum bütün bunları, bir ben mi sen hariç her şeyden vazgeçebilirim, herkesin canına tüküreyim diyebiliyorum. çok mu meşgalesizim acaba senin gözünde, hayat akıp gidiyor da ben mi yakalayamıyorum, dünya dönüyor da tek duran ben miyim. ya da önemsiz saydıklarım çok önemli ben varamadım sırrına. bilmiyorum...
o uzun yıllar geçerken acıtıp geçti, öğütüp geçti, yaşlatıp, eskitip geçti biliyorsun. şu an, tam da hak etmişken biz olmayı, madden bir arada olsak da manen ayrı olduğumuzu hissediyorum, biraz daha yaşlanıyorum.
benim için yaptığını söylediğin şeylerle vicdani temizlik yapma n'olursun, benim üzerimden egonu tatmin etme artık. benim için hiçbir şey yapma olur mu? yapma!...
