Kendime acı bir hoşçakalla veda ettiğim günü düşünüyorum. Neden kendime git dedim? Bir yerlere gömdüğümü hatırlıyorum ruhumu. Şimdi yerini bulup oradan çıkarmak o kadar zor ki.
Sana çıkışsız üç beş kelimeyle merhaba dediğim günü hatırlıyorum. Neden güçlü olduğumu söyledim? Neden kendimi bile kandıramazken seni boşuna kandırdım? Şimdi tekil şahıslarla döşediğim satırlarımı göstermek o kadar zor ki.
şimdi içimi hisset her paragrafımda, mısralarla dizili yalnızlığımda.