sözlükte içine çeken bir güç var . sürekli kaynayan bir kazan, birileri durmaksızın ateşini harlıyormuş gibi ki öyle. istanbul kazan ben kepçe seni aradım bütün gece canım sözlük. burdasın, karşımdasın. ısındıkça yazıyorum, yazdıkça ısınıyorum. arada soğutuyosun iyi oluyor.* hem sözlüğe ısınmak için neden aramaya gerek yok, başlı başına ortam iyi bir neden olarak göze çarpıyor zaten...
