o kadın çok iyi farkındaymış ki bugüne onları getiren babalarıymış efendim, biz de yeni öğrendik.
tabi olayın bir de kıçının kılları kadayıf olmuş halde bir yastıkta ölümü bekleme safhası var, orda babanız yanınızda olmayacak işte.
adı üstünde kardeşim, hayat arkadaşı. o kadar basit mi? madem o kadar kıymetli hiç evlenmeyin, hayatınız boyunca baba evinde babanıza hizmet edin. bu kadar değerliyse bunu yapmak da bünyede ağırlık yaratmaz herhalde.
ama şunu unutmayın. bir evin bir reisi olur. vakti zamanında valideniz babanıza o saygıyı göstermese biri ya da belki ikisi de yanınızda olmayacaktı.
evlilik hayat boyu sürecek bir minnet gösterisiyse eğer onun muhattabı eşimiz olmalıdır. annenin, babanın görevi bir yere kadar. ayaklarının üzerinde aslanlar gibi çocuk büyütürken o çocuğun babası olan adam da aslanlar gibi yanında duruyorsa o soyadını taşımaktan gocunmayacaksın.
özgür ruhlu bir insansan, babamın soyadını bayrak gibi taşırım, hayatta tek emelim, arzum budur diyorsan da evlenmezsin olur biter.
ama bir türk insanı olarak o baba senden ufacık bir gösterişten öte evine bağlı, iffetli, kocasına hürmetli, iyi bir anne olmanı bekler.
