sahibine sadık bir deri hastalığıdır. kroniktir. deride kaşıntıyla beraber pullanma ve döküntülerle kendini gösterir. pulların renginden dolayı halk arasında sedef hastalığı olarak adlandırılır. en çok 25-35 yaş aralığında rastlanır. dünya nüfusunun yaklaşık %2'sinde görülür. kuzey avrupa'da görülme sıklığı daha fazladır. duygusal insanları daha kolay yakalar bu hastalık. bir kez tetiklendi mi artık dönüşü yoktur, hastalıkla yaşamaya alışılması gerekir.
kesin tedavisi henüz bulunamamıştır. geçici tedavi yöntemleri kortizon içeren pomadlar ve losyonlar, puva tedavisi (ışın tedavisi), katran içerikli losyonlar, iğne (tavsiye etmem şahsen), lezyonların şiddetli olduğu durumlarda ağızdan alınan kapsül ilaçlar şeklindedir. bir de sivas balıklı gölü unutmamak gerekir.
tedavi olmaya çalışan hasta arkadaşların doktorlarını sık değiştirmemeleri gerekir. çünkü tedavi sıkı bir takip gerektirir. ilaçların yanlış kullanımı lezyonların çok şiddetlenmesine neden olabilir (başıma gelmişti malesef).
kişinin mümkün olduğunca hasta olduğunu unutmaya çalışması, yaralarını kaşımaması, stresten ve üzüntüden uzak durması, kafayı öyle herşeye takmaması, soğuk havada fazla kalmaması, üşütüp hasta olmaması, boğaz enfeksiyonu geçirmemeye dikkat etmesi, acı ve aşırı baharatlı yiyeceklerden, kırmızı etten, çay, kahve, kola ve çikolatadan, hayvansal yağlardan uzak durması gerekir. şifalı sıcak kaplıcalara gitmek de çözüm değildir. ayrıca kesinlikle eş dost tavsiyesiyle ilaç kullanmaktan kaçınmak gerekir.
