ayrılmaz ikili. dtp bir konuda hak talep ettiğinde önce nabız yoklar, sonra talebini masaya getirir olumsuz bir gelişme durumunda da hemen pkk ile dirsek temasına geçer ve elemanları sokağa döküp çoluk çocuğu devletin kolluk kuvvetleriyle çatıştırır. buraya kadar herşey normal, en azından dtp ve pkk mevzubahis olduğu için normal ancak, komedi buradan itibaren başlıyor. bu kişiler sevgiden, barıştan ve demokrasiden bahsediyorlar. yani yüzüme peçeyi takarım, elime taşımı alırım, molotoflu saldırımı yaparım ama aslında barış istiyorum. ne günlere kaldık.
