tüm ateistler aynı zamanda arapmışlar denilmeye çalışıldığını düşündüren cümle.
kurtuluş savaşı, kurtuluş savaşıdır. kurtuluş savaşı sürecin adı değil, o süreç başlamadan hemen önce varolan somut durumun adının erk tarafında konulmasıdır. basitçe; her ülkenin kurtuluş savaşı stratejisi vardır. yapılır hazırlanır saklanır. herhangi bir müdahale sırasında düzenli ordu yok olur ise ya da olacak gibi ise, en üst düzeyde artık kurtuluş savaşı çizgisindeyiz denilir ve o anda tamamen tüm kanunları anayasayı yok varsayarak eyleme geçilir. bu anda fiili olarak devlet artık yok demektir. sonrasında hiziplerden biri güçlenerek kurtuluş Savaşını da kazanırsa yeni devlet kurar.
türkiye örneğinde; kurtuluş savaşı sonrasında yaşanan açıkça ve net bir şekilde "islamda reform"dur. bu reform zamanla aşınmıştır elbette. ayrıca bu reformun bir medenilik mi yoksa bir yozlaşmamı olduğu tartışılabilir doğal olarak. ama bunun sonucu şu anda belli değilidr çünkü çok yenidir. zamanla bir taraf kazandığında diğer tarafa yenildi gözü ile de bu tartışmanın sonucu çıkmış olur.
islam coğrafyasının Kirliliğine, geri kalmışlığına, yüzyılların verdiği yanlış beslenme alışkanlıkları ile ortaya çıkmış toplumsal fiziki çirkinliğine ve cahil biat kültürüne hayranlık duymak her bireyin kendisi ile ilgili bir izdüşümüdür kendi yaşamına dair.
yani birey kendisi, kendisi için kötü olanı isimlendirip seçebilir, ama bir bireyin başkası için ya da toplumun bir kısmı için neyin kötü olduğuna karar vermesi sadece ve sadece cehaletle ve korku ile açıklanabilir.
tek tanrılı dinler arasında sadece ve sadece islam, o da kitabının içinde varolan muhammedin cinsel/tinsel/günsel yaşamına dair bilgilerden dolayı topluma doğal bir arap çirkinliği dayatmaktadır. bunun dayatılma kısmına herkes katılacaktır, çirkinlik kısmına belki değil.
öte yandan, anlamadığı şeye karşı puşt kini ile kin kusmak, kervan hırsızı çöl bedevisinin tutarsız kabile kültürünü yüceltip estetize ederek biat kültürünün en üstlerinde dolanmak kalpsizliktir. sevgi ve sevgi ile ilgili her şeyin insanı insan yaptığı yerde, sevgisizlik, kalpsizlik, yüreksizlik ile kendini tanımlamaktır. tanım gereği de cehaletin kara kanatları altında nefreti yaşamaktır.
tanrı/allah/god/elohim/budha/enlil/zeus; hiç bir tanrının böyle bir yaşamı böyle bir bireyi yaratmaya ihtiyacı olduğunu sanmıyorum.
