insanı basitleştiren bir durumdur. Zavallı, acınası hallere sokar bu yoksunluk. Zenginin fakiri anlayamaması gibi, fakirin de zengini anlayamamasıdır. bazen aşktır, bazen umut. Empati yoksunluğu insanın kaybetmesini sağlayan en asil eksikliktir. inanan, inanmayanları kötüleyip inandığı unsurda iyi ve başarılı olmayı hedefler. inanmayan, inananı kışkırtıp ruhunu hafifletme çabaları içindedir. Binlerce klon sözlükte ve normal hayatta karşılaştığımız durum bundan farklımıdır ? değildir.
Peki hala niye bu çaba bu kadar popüler ?
insanın içinde bulunduğu konumdan dolayı. Nasıl abilerinin devletin polisine taş atmasını izleyerek büyümüş bir ilkokul çocukları varsa aynı şekilde kaybetmeyi çok ufak yaşlardan farkedip vazgeçmiş türk çocuklarda vardır. Burda asıl unsur ırk değil insanın istediğidir. Sevgili peygamberleri kendini düşünerek yazdığı o kadar ayette rağmen ben son peygamberim demeseydi şüpesiz ki bu çocuklarda çıkış yolu olarak var olan unsurları yıkmayı deneyebilirdi. Ne yazık ki öyle bir şansları yok.
