denizin kıyısında bir çay bahçesine oturursunuz. parmakları kesik eldivenlerinizin ucundan çıkan parmaklarınız donar ama siz sımsıcak nescafe kupasını asla bırakmazsınız. dumanı yüzünüze vurur fincandan kahvenin, mis gibi kokusu da burnunuza çarpar, ciğerlerinizin en uç noktasına ulaşır yavaş yavaş. deniz hırçındır, martılar kah kıyıda, kah yanınıza doğru, uçar gelir. bitmeyen bir sessizliktir yaşadığınız. kış gelmiştir, tabiat ölüme hazırlanmaktadır. karın bir beyaz lerze, eşini kaybeden bir kuş, dumanlı bir uçuş gibi yağması an meselesidir artık.
