sevgili devlet;
biz iyice azdık, ne yaptığımızı bilmiyoruz, bu işin sonu nereye varır diye düşünemiyoruz, bir türlü yediğimiz kaba zıçmaktan vazgeçemedik, adam gibi yaşamayı öğrenemedik, bize verdiğin hakları görmezden gelip hep daha fazla daha fazla diye inledik, insan gibi çalışıp vergimizi ödeyip yaşamak varken boku bokuna dağlara çıktık köpek gibi yaşadık, karılarımızı apoya orospu ettik ve daha yazmaya yüzüm olmayan birsürü halt işledik. ama sen ve senin sabırlı halkın hala ağzımıza zçmadı. biliyorum uygun vakti beklemekteler. birgün anamızı belleyecekler. yaptığımız puştlukların hesabını vereceğiz. benim ne beklentim olsun artık senden.
