kürtler devlet kurmak istemiyormuş. kürtler adalet istiyormuş. kürtler kendi anadilinde eğitim almak istiyormuş. kültür emperyalizmine uğruyorlarmış. kendilerini ırk olarak ayırmaktan gocunmuyorlarmış ama başkalarının "siz başka bir ırksınız" demesine gocunuyorlarmış.
türkiye cumhuriyeti kuruluşundan itibaren faşizan bir yönetim biçimi belirlemiş. 80 yıldır kaç tane kürt öldürülmüş suçsuz yere. onlar sadece haklarını aramak için ölümlerine dur demek için çıkmış dağlara, devlet kurmak istedikleri için değil. aslında evet başta o imiş amaçlaqrı ama şimdikiler bunu istemiyormuş. amaçları türkiyeyi daha barışçıl, daha özgürlükçü bir yer haline getirmekmiş. ortalarda hala gerikafalı bir takım kürtler geziniyormuş belki ama yeni nesil öyle değilmiş.
benim bileceğim iş değil. bunları bana bugün konuştuğum devrimci kürtlerden biri söyledi. daha da uzun süre konuştuk ama şunu farkettim: bakmak var bir de bakmak var. anlatmak var bir de anlatmak var. üslüptan üsluba da fark var. adam kendi derdini kendince anlattı. ben faşist miyim? haşa... ama şunu belirtmek istiyorum kendisine: her ülkenin bir resmi dili vardır. bizimkisi türkçe. amerikada yaşayan latinler neden ispanyolca olsun abd'nin resmi dili diye diretmiyor? bir nedeni var değil mi? ayrıca bu ülkenin kuruluş amacı ırkçı bir politika izlemekten ziyade çok uluslu bir toplum yaratmaktı. işler istediğimiz gibi gitmediyse bizim suçumuz ne? başkası ötekileştirdiğinde sorun yapan ama kendi kendini ötekileştiren; faşist diye millete kızan ama kendi faşistlik yapan bir ırk kürt ırkı. ne laf anlatmaya ne de söz geçirmeye niyetim var. *
