islamcıların oluşturmaya çalıştığı mağdur kimliğinin bir parçası olarak biraz AKP iktidarı döneminde yaratılan bir benzerliktir.elinde silah olanın, silah olmayanlara müdahalesi olarak 28 şubat ında onaylanacak bir tarafı yoktur ama 12 eylül ile bir tutmak biraz sıkıntılı gibi duruyor.marksist bir pozisyondan okunursa, 28 şubat daha çok egemen sınıflar arasında bir hegemonik mücadele olarak değerlendirilebilir ama 12 eylül egemen sınfın, halk kitlelerine karşı giriştiği büyük çaplı fiziksel ve ideolojik bir kıyımdır.
ek olarak,
bir, bu ülkenin en az mağdur olan kesimlerinden birisi islamcılardır, bu ayakları bırakın.
iki, 12 eylül ün arkasında amerkia vardır ama bu ülkenin yerli sermayesi ve egemen sınıfları da 12 eylül ü desteklemişlerdir.o yüzden amerika nın işi deyip yerli işbirlikçilerin oynadığı rol görmezden gelinmemelidir.
