hemen her ortamda da geçerliliği bulunan züğürt tesellisi, avuntu. avunuyoruz mütemadiyen... uvunuyor ve avunuyoruz. her göz açıp-kapamamız zaman hanemizin bakiyesinde eksi bir değer oluyor ve göz açıp kapayana kadar tükeniyor ömürler. umutlar tükeniyor, hayaller tükeniyor, vakit tükeniyor... savrulurken düşünmek, düşerken düşünmekten daha kolay ve işlevsel. öyleyse dengemizi sağlayarak başlayalım işe. tek başına savrulmak yok öyle, arkadaşlık müessesesine ters. beraber savrulacaksın! el ele, kol kola...
dengen her şaştığında mutlakiyetle mecburi bir yardım alacaksın. savrulan diğerlerinin, rüzgârlarının, senin dengeni bozmasına izin vermeyeceksin, aldırmayacaksın... gözlerini kapatacaksın ve test edeceksin kafanın ne kadar da güzel olduğunu bir derin nefes oksijenle çoğu zaman. ciğerlerini sarhoş edeceksin önce, sonra kalbini, beynin sarhoşluğu kolay iş birkaç yuduma bakar alt tarafı. ama kalp öyle mi?
kapatmalısın gözlerini ve inanmalısın tekrar açtığında birşeylerin değişeceğine. düzeleceği sanrısına düşmeyeceksin ki düzelmez de... sadece hafifleyecek, unutulacak, uyuşacak biraz olsun ama düzelmeksizin. hadi kapat şimdi bir kez daha gözlerini, sonra yeni tekliflerle kapında biteceğim. umutlarını sulayacak, yeşermeleri için çabalayacağım...
