bir kişi istediği şekilde, istediği yerde, istediği dini ritüel eşliğinde başka insanlara zararı dokunmamak kaydı ile sınırsız eylem alanına sahiptir.
bu eylem alanı genişliğinden duyulan rahatsızlık, dinin; insanlar üzerinde çizdiği sınırlayıcılıkların bir kalabalığın elinde bulunması arzusu ile ilintilidir.
islamiyet; bir fıkıhın, mezhebin, tarikat liderinin ve hatta kuran-ı kerim'in sınırlayabileceği bir alan değildir.
bir kişi çıkar, ''ben kuran'ı zahiri şekilde yorumluyorum'' der. bir diğeri çıkar ''ben kuran'ı batini şekilde yorumluyorum.'' der. ötekisi ''ben elimizdeki kuran'ı kerim'e inanmıyorum, bu kuran'ı kerim; osman tarafından bozulmuştur, bu yüzden dolayı bizim terminolojimizde 'osman kuranı.' olarak geçer. ben peygamberimiz ve dolayısı ile hz. ali'nin soyundan gelenlerin allah'ın kelamlarına ulaşmak için doğru bilgiyi taşıdığına inanıyorum'' der.(bu örnek coğrafyamızdaki alevi-bektaşiler'in bir çoğu için reeldir. dedelik müessesi bu sebep ile atadan geçme önkoşulludur.)
işin özü, herkes işine baksın. din polisciliği oynamanın bedellerinin ne kadar vahim olabileceğini defalarca gözlemledik. bunu devam ettirmenin kimseye en ufak bir faydası namevcut.
