söz ver albümünden mükemmel bir göksel şarkısı. ancak bu albüm ne piyasada var ki bu şarkı için her yerde o albümü arıyorum, ne de bu güzelim şarkı internette herhangi bir yerde bulunabiliyor. google'a, youtube'a bu şarkıyı aratmak için yanaştığınızda, bu oluşumlar alakasız ''göksel yok ibrahim erkal'ın insafsızını verelim size?'' minvalinde telkinlerle sinir bozuyor. kanımca göksel'in kariyerinin en iyi şarkısı olmasına rağmen ne göksel bu eserinin değerini biliyor, ne de pop melodilerinde iki tepinip tüketmeye alışmış gençlik... eski şarkılarımızın değerlerini bilmeliyiz, dudaklarında arzu kollarında yalnız ben, albümüm aman böyle aman şöyle diye gezen göksel'e kızgınım bu konuda. (o da beni çok kaale alır ya neyse)
ablacım, sen o ne hissettiğini bilmişliğini sözlerine yansıttığın, dokunaklı melodilere sahip, seni inanılmaz kılan, tozlu raflarıa atıp umursamadığın şarkılarına sahip çık önce. dudaklarında arzu'yu, senden başka'yı, fikrimin ince gülü'yü söyleme bana. yeterince söylediler zateb, inan ki senin sandığından fazla sahip çıkılıyor o şarkılara. evet sen bunu söyle. ya da biri bunu cover'lasın. lütfen. kodumun şarkısı yok hiçbir yerde diyeceğim o olacak.
sözleri:
Hayat geminde
Sıradan bir yolcuyum
iplerim elinde
Ben sadece oyuncuyum
Usandım dertten
Yorgunum ben
Hayat oyununda... aaah
Ne aşktan yana
Ne dosttan yana
Gülmedim ki daha
Yalnızım yalnız
Oyunun insafsız
Bu oyun insafsız
Görüp geçirdim
Bulaşıp toz toprağa
Tutup çevirdim
Yüzüme güldün acıyla
