genel anlamda doğrudan demokrasi denemesidir.
dar anlamda gelecekteki avrupa birliği politikalarının; bünyesindeki müslümanlar, müslüman yoğunluklu ülkeler ve gelecekteki olası göçmenlerle alakalı önsağlamasıdır.
ayrıca avrupa çapında telaşa da mahal yoktur. referandum sonucu çıkan her halk yönlendirmesi devletler tarafından sorgusuz sualsiz kanunlaştırılamaz. anayasa dediğimiz kavram bu sebeple var.
halkın bizzat istekleri veya temsili demokrasi aracılığı ile atadıkları hükümet görevlileri çoğunluk diktasını şapadanak kuramaz.
ne tesadüf ki bizde de bu anayasalardan bir adet mevcut. hem de en askeri olanından.
yurdum entelektüeli mevcut anayasayı sivilleştirerek ve bireye yönelik hale getirerek kanuni hareket alanımızın genişletilmesindense, kürt milliyetçiliği, amerikancılık, siyasal islam ile işbirliğine giderek alan geliştirmeye çalışmak gibi abuk sabuk işlerle uğraşıyorlar.
idealizm ve idealist uşaklığı ahanda böyle bir meret.
bir de işin en sevimli yanı; kendi çoğunluk diktasını işlevselleştirmekten zerre çekinmeyen siyasal islamcı çoğunluğun, aynı durum dindaşlarının başına arada devlet dahi olmadan bizzat halk tarafından yapıldığında aldıkları şekilsiz biçim.
siyaset ikiyüzlülük kaldırır, orasına eyvallah.
lakin insanlık ikiyüzlülüğü kaldırmaz.
