ilk önce monoteistleri (tek tanrıcılar) ele alalım. islam dinindeki tanrı kavramı tek tanrı fikrine sahip olduğu için bu dine mensup olanlar da monoteist oluyor. Ayrıca bu tek tanrılı dinin geçmişi mısır'a kadar uzanıyor. O zamanın mısır kralı IV. Amenofis, çok tanrılı din inanışı süren halkının aksine tek tanrılı din anlayışına inanmıştır fakat bu inanışını fazla sürdüremeden öldürülmüştür. Ama ne gariptir ki kendisi bir peygamber olmasa bile, gönderildiğine inanılan! Bütün peygamberlere yapılan baskıcı tutumu o da hissetmiştir. Daha sonra sazı eline alan peygamberler çok tanrılı dinlerin toplumda birleştirici bir rol yerine daha çok ayrıştırıcı bir rol üstlendiğini fark edip din üzerine edindikleri bilgiler sonucu kendilerinde oluşan derin düşünceleri o zamanın içinde bulunduğu topluma dayatmaya çalışmışlar, toplumu ortak bir tanrıda nasıl birleştirebiliriz diye hareket etmişler ve bu konuda gayet başarılı olmuşlardır. Kendi fikirlerinden oluşan dinlerin günümüze kadar gelmesi de aslında ne kadar başarılı olduklarının aslında bariz bir örneğidir. Ama gel gelelim insanlar, geçmişten günümüze kadar gelen dinlerin, aslında bir önceki dinden izler taşıdığını, daha ilk dinden son dine kadar olan bütün dinlerin birbiri ardına evrim geçirdiğini görmezden gelerek nasıl olur da bir peri masalından öteye geçemeyen hikayelerle dolu bir inanışı kabullenirler anlamak mümkün değil. Aslında bu davranışın temelinde yatan sebep, insanların yaşamları boyunca gerçeği aramak ve bulmak yerine zayıf karakterli olmalarından ötürü bir yaratıcıya ihtiyaç duymalarıdır. Bu öylesine bir zayıflık ki, islam gibi kitabı aslında gayet de anlaşılır ve okunabilir olan bir dinin saçma sapan öğretilerine sırtını dayayıp, dünya hayatının kendilerine yetmeyeceklerini düşünerek acısız ve saf mutluluktan oluşacak sonsuz bir hayatı istemelerine, bunun peşinde koşmalarına, kaz gelecek yerden tavuk esirgenmez anlayışıyla bencilce davranarak şu kısacık ömürlerini saçma sapan avuntuların peşinde koşmalarına sebebiyet verir. insanoğlu zayıftır fakat doyumsuzdur. Ama yine de bu inananı aptal yapmaz. Ama akıllı da yapmaz. Sadece ikiyüzlü yapar. Egoları da öyle büyüktür ki kendi inandıkları tanrısından başka tanrı yok derler. inandıkları tanrının, evrenin gelmiş geçmiş en büyük egosuna sahip insan ürünü bir hayal olduğunun gerçeğine varamazlar. Ve işin acı tarafı ise yatırımlarının asla karşılığını göremeyecek olmalarıdır. Çünkü ölüm onların bütün yatırımlarını hortumlayacaktır. ve bunun farkına bile varamayacaklardır.
