yanlıştır. kanamıştır, onlarcası, binlercesi ölmüştür. kürtler 1923 ile 1938 yılları arasında tam 28 kez isyan etmiştir, hepsi de kanlı şekilde bastırılmıştır. ancak neden isyan etmişlerdir? yüksek milli-dini duygulardan ötürü mü? yoksa hayvani maddi duygulardan ötürü mü?
tanzimat'a kadar askere gitmeyen üstüne bölgeden geçen osmanlı ordularını tahrip eden, eşkıyalıktan başka birşey bilmeyen, içinden anca hamidolar çıkaran dağlı kürtlerin rahatı, 20. yüzyılın sonlarında bozulmaya başlamış; kürtler kurtuluş savaşı'nda oluk gibi akan türk kanının üstünde yükselen türkçü türkiye üzerinde yine işkembe doldurma kaygısıyla yaşayacaklarını sanmışlardır. ancak yanılmışlardır, yanıldıklarını anlayınca da isyan edip, ölmüşlerdir.
bundan dolayı bugün yaşayan hiçbir kürt'ün atasını yükseltmeye, kahraman gibi göstermeye hakkı yoktur, olamaz. hayvanlar da işkembesi dolmayınca depreşir. mesele yüksek milli-dini duygular uğrunda ölmektir. türk ırkı gerektiğinde bunun için çok öldü, kanını çok akıttı ve bundan ötürü çocuklarına övüneceği bir mazi verdi.
kürt evladı, eğer azıcık şeref ve namusa sahipsen bırak maddiyat için ölen atanı da, sen torununa şerefli bir mazi bırakmak için öl. dünya döndüğü müddetçe savaşlar olacağını, çok kanlar akacağını da unutma. türk ırkı muhakkak kanını akıtacağı düşmanın da doğrusunu, dürüstünü sever.
