annesinin adını, soyadı olarak kullanan yazar. yüzüne yapıştırdığı daimi bir zuhal olcay hüznü ile, sanki onun üzerine vazifeymiş gibi, her daim mevlana ve öğretileri mevzuunda verdiği demeçlerle ekranları şenlendiren bilirkişi. ne hazindir ki, mevlana felsefesinin tamamen dışından geçen bir zihniyet olan maddiyatçılık kavramını çaktırmadan bünyesine sindirmiş olup, ruhani, fani, mevlevi falan diye konuşurken araya da kitabım 300.000 bastı diyerek samimiyetsizliğini langadanak da gözler önüne sermiş bir hanımdır kendileri. eserlerine kurgu şaheseri diyenlerin elif şafaktan önce herhalde okudukları en son yazar ömer seyfettin di diyeyceğim bir tek. amerikalı, kaybetmiş bir kadınının-desperate housewife- yaşadığı, bugün sıradan her kadının başına gelebilecek bir aşk hikayesini, kütüphaneden topladığı mevlana kitaplarından aldığı seçkilerle harmanlamak ve bunu romanlaştırmak şahane bir kurgudur diyenlere, insanın, -siz hiç iris murdock ya da aslı erdoğan ya da buket uzuner okumadınız mı diye sorarım- diyesini getirten kadın.
