Öyle bir gel ki; ellerim tutulsun önce. Dudaklarım mühürlensin, sesim kısılsın. Bembeyaz gün ışığı siyahlara gömülsün. Siyahımıza içelim şerbetli mutlulukları, siyahımıza içelim; tüm gündüz, tüm gece..
Öyle bir gel ki; aptallığının sınırı olmasın. Saatleri boşa saçmalayarak geçirelim. O kadar çok saçmalayalım ki, aşkın aptallığını aşsın bizim aptallığımız.
Duygusuzluğun, sorumsuzluğun, duyarsızlığın, acımasızlığın en doruğunda yaşayacak zamanlar yaratalım. itinayla seçilmiş olumsuzluklarımızın kimseye dokunmadığı başka bir dünyada yaşayalım üç saatlik uyku tadındaki yolculuğumuzu.
Öyle bir gel ki; sessizliğin çığlıklarını atalım özgürlüğe. Büyük yenilgilere gebe mutluluklara inat çığlıklar arasından gel. Zorlama gülümsemelere yağdırdığımız hakaretleri, zorlama yaşantılara yağdırdığımız küfürleri yazalım boş kağıtlara. Gün olur, kinimizi fışkırtırız belki, kendi yaşadığımız bilinmeyen diyarlara.
Öyle bir gel ki; içimdeki karmaşa silinsin birden. Gözlerimden aldığın yaşlarla yaz benim hikayemi. Yenilgi yok bu sefer.
Gidişini düşünmek korkutmasın beni. Anın büyüsünü yaşamak yetsin alabildiğine. Bir bakışın yetsin gülümsemelerime. Sahte olmayan bir gülümsemen bastırsın açlığımı. Büyük beden korkulara yer yok bu sefer.
Öyle bir gel ki; karşı koyamayayım sana. Hayır; sözcüğü silinsin dilimin sözlüğünden. Baştan çıkaran sözler değil arayışım. içten ve sessiz gel. Fırtınalı duygular yaşama, fırtınayı kendin yarat hayata itirazını gösterircesine.
Keybetmek, yokolmak, değersizlik yok bu dünyada.
Umarsızca yürüdüğüm kayalıklara düşsün yolun. Varlığını bilmek bile bir kutu şeker gibi tatlandırsın benliğimi.
Kabuslarda yaşama gerçeği, damağına göre sevgilerle yaşa uçsuz bucaksız rüyalarını.
Öyle bir gel ki; yürürken burkulmasın ayaklarım, çukurlara düşmeyeyim çaresizce. Çıkarsız sevgin tutsun ellerimden, alsın götürsün beni.
Öyle bir gel ki; fark ettirmeden sevdir kendini.
