iki türlüsü vardır, birincisi makedonya'dan göçmüş ve kültür uzaklaşmasından ötürü bilinen türlüsü. bu türü öğrenmek ve oynamak kolaydır.
ikincisi de makedonya'dan göçmüş ve kültürün tamamını günlük hayatında devam ettiren kimselerin(genellikle kırsal kesimlerde daha çok oluyor) oynadıkları. esas payduşka budur tabii ki, değişmemiş, değiştirilmemiş. ve hayli zordur aslında. bir bosnalı olarak söyleyebilirim ki esas kültürümü olabildiğince doğru bilmek adına öğrendiklerim hep bana yarım kalıyormuş gibi gelse de(kullanmadıkça unutulmak), öğrenince hep onu oynamak istiyor insan ne yalan söyliyeyim.