''zaten aktör dediğin nedir ki? oynarken varızdır. yok olunca da sesimiz bu boş kubbede bir hoş seda olarak kalır. birazdan teatro bomboş kalacak. ama teatro işte o zaman yaşamaya başlar. çünkü satenik'in bir şarkısı şu perdelerden birine takılı kalmıştır. benim bir tiradım şu pervaza sinmiştir. hıranuş'la virjinya'nın bir diyalogu eski kostümlerin yırtığına sığınmıştır. işte bu hatıralar, o sessizlikte saklandıkları yerden çıkar, bir fısıltı halinde yine sahneye dökülürler. artık kendimiz yoğuz. seyircilerimiz de kalmadı. ama repliklerimiz , fısıldaşır dururlar sabaha kadar. gün ağarır, temizleyiciler gelir, replikler yerlerine kaçışır. perde ''
