yillarca luzumlu luzumsuz bir cok konuda sirf b seyler yazmis olmak icin yazmak sonucu elde sermaye kalmamasi durumu ki bunu bulduysan op de basina ko. en acisi da artik yazmanin bir anlam ifade etmemesi, veya yazmaktan artik keyif alinamamasi sonucu fasit bir dairenin icine girip, zihnin yazmaya elvermemesi veya beyinde sozluk gibi ortamlarda yazmanin artik bir anlam ifade etmemesi falan fistik bok pusur.
yazma hissiyati iyi bi sey. paylasacak bir seylerin olmasindan ziyade, etrafindaki, zihnindeki seyleri paylasilmaya deger hale getirebilme zihinsel sureclerini bihakkin gerceklestirebilme belki de kisaca icten yazmanin gelmesi onemli bir atiyye. demek ki yaza yaza soz biter diye bir soz hakikatmis meger. hepsi hepsi yedi nota degil mi, kac farkli beste yapilabilir ki diyen dusunur de benzer surecleri idrak etmis olsa gerek. bir tur halusinasyon. belli ki bir kabz hali. muhakkak bir basta gebe. ancak dogurtabilecek kudret gerek, kuvva lazim. belki bir sicrayis, belki bir urperme, belki bir inkisar, belki bir maglubiyet belki bir, belki bir. ama illa ki bir degisiklik, tebeddul-u ahval.
edebiyatimizda da su ornekleri vardir diyecek kadar capli degilim. dunya edebiyatini da o derinlikte bilmem. va esefa. kaski su noktada arzedecek bir, sayiyla 1 somut bir ornegim olaydi.
