haline bakıp acıyanların dudaklarında belirmiş olan bir tebessümdür, teselli kokar. karşılığında asık suratından vazgeçmeni, sahte de olsa gülümsemeni bekler. Hiç hazetmem oysa teselliden. Gerçek değildir. Bir gerçekse aranan zaten yaşadığımdır o an. Kendime bir yalan bulup gerçeğimi mi unutayım? Verme bana teselli... Ağlıycam işte...
