inancının kutsal olduğunu düşünenler, bu konuda sonsuz özgürlük sahibidir. ama başka insanların kendilerince yaptıkları yorumu sansürsüz dinleyebilme erişkinliğine sahip olamadan herhangi bir objektiflikten bahsedemezler.
kimsenin dinini nasıl yaşadığı ile ilgilenmiyorum, dünya üzerinde insanlar diledikleri gibi yaşayabilme hakkına sahiptir. misal, türkiye adına konuşayım; insanların inandıkları dini yaşayamaması evet hiç hoş değil; ama tıpkı benim din hakkında "kendimce" düşündüklerimi söylediğimde basit de olsa, bir tehditvari cümleyle karşılaşmama benzer bu aslında.
tahammülsüzce karşındaki insanlara "ben" ol diyorsun. iyi de olamam ki. senin gibi düşünemem yani. üstelik, senin inandığın şeye göre, kutsalına ettiğim -sence- herhangi bir hakaretin günahı bana yazılıyor. yanlış mıyım? o halde neden bu çıldırma? bırak istediğim gibi düşüneyim, belirteyim ve yaşayayım. burada, sizin için çok önemli olan bir konuyu, çok önemsiz gören bir insandan bahsediyoruz. o halde aynı insandan, duruma seninle aynı bakış açısını sunmasını beklemek, bastırmak istemekten öteye geçmez.
çok sevdiğim arkadaşlarım var ki; başı kapalı olup dinine inanan, ben karşısında ramazanda bira içerken, dinini beni eleştirme, ya da eğitme gereği duymadan -kendince- yaşayan. saygı "karşılıklı"lıktan geçer derim ben.
ayrıca şunu da bilmek caizdir:
aynı şeyleri emin ol ki dış dünyada karşılaşsak dahi; ayağımı denk almadan ve çekinmeden rahatlıkla söyleyebilirim sana...
