insanoğlunun ister istemez kendini içinde bulduğu bir savaştır.
her insan bir arayışın sahibi olmakla beraber, öncesinde varmak istediği bir hedefin özlemcisidir. bence hayatta herkesin tek hedefi var. bu hedefin ismi ise mutluluktur.
lakin mutluluğu aradığımız yerdir önem sahibi olan.kimi parayla mutlu olacağını düşünerek paranın peşinde gezdirir aklını. dünyası para olur. uğruna yalanlar söyler, çalar çırpar, yetim hakkı yer, kişiliğinden geçer.
kimi der ki, eğitimdir mutluluğa giden yol. herkesin varsayımlarıdır aslında mutluluk. nasipse, evet gerçekten bir gün onu kazanır. ancak kısmeti yoksa bir tebessümde, hangi yolu aşındırırsa aşındırsın, varacağı yer yine kaderine yazılı olan bir damla hüzündür.
elde var iken kıymetini bilmediklerimizi düşündürür, mutluluktan yoksun olmak. işte o zaman deriz ki, yokluğunda hatırlanan herşeydir belki de, mutluluğumuzun anahtarı.
