ben her aşkımı ruhuma bir kaç beden büyük aldım aşk pazarından. büyünce giyerim diye. ruhuma giydiririm diye. boyumdan büyük cümleler kurdum. büyüyünce her birinin altına imzamı atarım diye.
olmadı.
ömrümün en dik zamanında, keskin kelimeler yetmedi. devrik cümleler boşlukta yankılandı. ellerim ceplerimde, bir kış gecesi kulaklarım üşüdü.
ana caddede yürürken, üzerlerine gittiğim arabalar frenlerine asılıp kornalarına bastı. karanlık sokaklarda, birer karartıdan ibaret sokak hayvanları geri çekildi.
ben öylece kaldım.
şık bir ölüm stili bulma telaşıydı benimkisi. şık bir ölüm stili bulup da kendimi öldürmek.
olmadı..
yakışmadı. yakıştıramadım. bulduğum, düşündüğüm hiçbir ölüm stili beni ifade edemeyecekti. önceki intiharların veya ölüm stillerinin hepsi o kadar aptalcaydı ki, yaşamak, ölmekten daha şık geldi bana.
bu yüzden yaşıyorum. kendime şık bir ölüm stili bulamadığımdan.
