ilişkilerde her iki cins içinde çok acı veren hadise.
insanın kendiyle yüzleşmesini sağlar bi bakıma. aldatılan hangi taraf olursa olsun mutlaka şu soruyu sorar kendine: acaba neden aldatıldım? ona yetmiyormuydum? eğer güçlü bir kişiliğe sahipse aldatılan biraz acı çektikten sonra kendini toplar ama eğer ki herşeyini verip bağlanmışsa karşısındakine ve güçsüzse intihara kadar gider bu yol.
aldatan taraf ise başka tatlar aramıştır monotonluktan uzaklaşıp yeni kıtalar keşfetmeye kalkmıştır. mutludur da bunu yaparken. ama gün gelip siyah bir gece de yalnız kaldığında o da kahrolur. fakat geri dönüşü olmayan bir yoldur bu artık. hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktır.
her ilişkide vardır bir aldatılma korkusu. bunun nedenini bilemem belki biraz paranoya belki güvensizlik belki de acı çekme isteği ama vardır işte bu korku. hele yüzeysel bir ilişki ise bu sonuç kaçınılmazdır. çıkılan bir iş gezisinde, alkollü bir gecede, tek başına gidilen yurtdışı seyahatlerinde... ... ... aldatılır.
aldatan aldanır cümlesini kuran ise genel yargının aksine aldatan kişinin ta kendisidir. çünkü anlar ne kadar hayvan olduğunu, kısa bir an için, dakikalık bir zevk için iki hayatında katili olduğunu bilir bu kişi...
her ne kadar acı da olsa bu hadise insanı olgunlaştırır bi bakıma. güven duygusunun o kadar basit bi şey olmadığını anlar...
yaşamda çok acı da olsa karikatürlerde komiktir bu hadise
