4 kişiyiz evde. çekirdek aile tablomuzu sergiliyoruz. bu şehirde 1 tane bile akraba yok. memlekete de uzak zaten, 4 günlük tatil için 800 km yol çekilmez dedik, 2 günümüz yolda geçecek zaten dedik, gidemedik.
şimdi babaannemin evinde, sobanın üzerinde ekmek kızartmamız gerekiyodu lan. az sonra kuzenlerim gelecekti, oturup muhabbet edecektik. sonra anneanneme gidip ufak kuzenleri sevecektim, "gama abla gama abla, bak ben evin annesiyim (yaş 4), berk de baba(yaş 5), sen de çocuğumuz olur musun?" diyeceklerdi, sonra ben yanaklarını ısırınca kaçacaklardı. daha 6 aylık olan ufaklık viyaklayacaktı. sonra diğer akrabaları dolaşacaktık, baklavaları mideye indirecektim. akşama doğru ilkokul arkadaşlarımla buluşup eski günlerden bahsedecektik;
+aşıktım lan ben ona, hahah
-o da seni seviyodu, sürekli senin saçını çekerdi, hahah
+kalemlerini de sürekli yere düşürürdü(!) sıpa
%hop kızlar ayıp oluyo, yapmazdım ben öyle şeyler!
&yalan söyleme olum, 10 dakikada bir yere kalem mi düşerdi
-çocukluğunda sapıktı lan bu!
%ya tamam abartmayın..
peki şimdi ne yapıyorum sözlük? babam kurban için evden çıkalı 1 saat oldu, annem milleti arayıp bayramını kutluyor, ablam daha uyuyor, ben ise burada sözlüğe dert yanıyorum. böyle bayram mı olur eyyy ulu sözlük? akşama ne olacak peki? en fazla 2-3 komşu bayramlaşmaya gelecek, bizimkiler gidecek sonra da. ben de sınavlara çalışacağım eşek gibi. arkadaşlarla da buluşamayız ki hepsi kalabalık ailesiyle.
"bu bayramsa, ben hayatımda bayram görmemişim lan" dedirten durum işte, anla sen.
